“Gül” sevdâsı özge candır, candan öte cân Efendim.

Cânım cânâna kurbandır, cânıma cânân Efendim.

“Ol” hükmüne “Gül”dür fermân, “Gül”dür cümle derde dermân,

Zâtı nurdur, hâli nûrân; “ahlâkı Kur’ân” Efendim.

“Gül”den gelir bize himmet; şâd ü handân olur ümmet,

Şânı “Âlemlere Rahmet”; beyânı Furkân Efendim.

Emrolundu “Gül”e biât, “Gül”e bestedir kâinât,

“Gül” nefesli âb-ı hayât, rahmet-i Rahmân Efendim.

“Gül”dür gönüllerin âhı, “Gül”dür Peygamberler Şâhı,

İki Cihan Pâdişâhı, Mi’râc’a mihmân Efendim.

“Gül” sürgünü mü’min garip, “Gül”süz gönüller muzdarip,

Süveydâ-yı kalbe tabip, bâis-i gufrân Efendim.

“Gül”dür bizim imdâdımız, “Gül”dendir istimdâdımız,

“Gül”den medet murâdımız; afv için fermân Efendim.

“Gül” cemresi bekler akıl, nur yağsın kalbe muttasıl,

Kerem eyle, şefâat kıl, Habîb-i Zîşân Efendim.

Hak yoluna destur almak, “Gül” dalında gonca olmak,

“Gül”ün gölgesinde kalmak, kutlu bir destân Efendim.

Rabbim lûtfetsin hidâyet, îmandır en büyük nîmet,

“Gül”e duyulan muhabbet, kalplere dermân Efendim.

“Gül” hasreti yakar bizi, pür-nûr eyler içimizi,

Hicrânı hüzün denizi, aşkı gülistan Efendim.

Tâ ezelden zaman âşık, “Gül”e kevn ü mekân âşık,

“Aman” diyen bu cân âşık, aşkın bize şân Efendim.

GÜNEŞ, nûr-ı cemâlinden; ışık alır her hâlinden,

“Gül”ü sevmek kemâlinden, aşk ile îmân Efendim.

“Gül”de umut, “Gül”de safâ, hudutsuzdur “Gül”de vefâ,

“Gül”dür Muhammed Mustafâ, Güllere Sultân Efendim.

   Dr. Mehmet GÜNEŞ