Millet olarak, tarihte en çok kahır çekmiş, kahra uğramış, dertleri dert edinmiş bir milletiz!.. Uzak tarihimiz, yakın tarihimiz bizlere bunu göstermektedir. Okuyanlar, tarihi tetkik edenler bilir ki, yaşanmış hadiseler, Yemen Çölleri, TrablusgarP, Kafkas hadiseleri. Çanakkale şehidliği, Sarıkamış acıklı trajedisi, Kıbrıs’ta kaybettiğimiz yiğitler ve en sonunda 45 yıldan bu yana millet olarak çekmiş olduğumuz, yaşamış bulunduğumuz kan ve kıtaller açık açık bizlere yaşananları izhar etmektedir.
Milletler arası gidişata nazar edecek olursak, bizim milletimiz kadar cevrü cefa çekmiş başka bir millet bulmamız gayri kabildir.. Bu aziz milletin terü taze gençleri, Kore’de zulme dur!.. demek için taa oralara gitmiş ve yüzlerce gencimiz Kore topraklarına verilir iken, bir o kadarı da sakat, yaralı olarak güç bela ülkelerine, sılalarına dönebilmiştir..
Maalesef, 45 yıldan bu yana da, ülkemiz sınırları ve yakınlarında anarşizm belasına müptela olmuş, o gündür, bu gündür bu kara bela sırtımızdan inmemiş, binlerce masum gencimiz, asker, imam, memur, öğretmen, hemşire ve sair görevliler olarak yığın yığın insanımız kör kurşunlara karşı durmuşlardır.
Böylesi bir acıklı durumu bilmek, nazar etmek için camii önlerine, mezarlıklara , ışıl ışıl dalganan Türk bayraklarına bakmak yeterli olacaktır!.. Üzülerek, kahrolarak ifade etmeliyim ki, bu kaotik durumun devam etmesinden hoşnut olanlar bulunmaktadır.
Yalnız görünen, yaşanan ve şahit olunan odur ki, gerek sayın R. Tayyip Erdoğan ve gerekse sayın D. Bahçeli ortaya atılmışlar, ellerini barışa uzatmışlar, istiyorlar ki: ” Yeter artık!.. Kan akmasın, şehid verilmesin, yaralanan olmasın!” düşüncesi ile ortaya atılmışlar, her türlü zora, zorluğa rağmen ileri doğru yürümeye, koşmaya başlamışlardır.
Böylesi bir acıya şahit olmuş bir barış severim!.. Yıllar önce idi!.. Afşin Ulu camii önünde bir cenaze merasimine katılmıştım.. Diyarbakır’da şehid düşmüş bir cenaze merasimi idi.. Cenazelerin yakın bir yerinde şehitlerin anne ve hanımı ağlayarak şunları söylüyordu.:
” Benim çocuğum beş yaşındadır. Babasından uzak kalmasın, babası ile yan yana gömün, çünkü o korkar!” diye feryat ederek ağlıyordu. Bendeniz, cenazenin arkasından yürümeye çalıştım. Ama, iki üç kilometre gidince, takatım kesildi, oraya oturup hüzünlendim. Şu anda kabristana ne zaman gidecek olsam, o iki mezarı baba ve oğlunu ziyaret eder oldum.
Binaenaleyh, duygularını, hissiyatlarını kaybetmiş insanlar böylesi bir vahim manzarayı anlamaz, çözemez devam ederek gitsin isterler.. Düşünmezler, düşünmek istemezler, şer güçler, emperyal güçler boş durmamaktadır.. Şirazesini kaybetmiş, insanlığı, insan sevgisini bilmeyen zümrelerin ellerine silah vererek , hedef göstermektedirler!.. ” Öldürün, vurun, kırın, yakın, yıkın emri!”
Tam tamamına 45 yıldan bu yana bu ızdırabı yaşamaktayız!.. Adı Memet, Hüseyin, Hasan, Ali, Veli olan insanların namlularından çıkan kurşunlarla şehid olmaktayız.. Sayın Recep Tayyip Erdoğan ve sayın Bahçeli istiyor ki, bu ölümler, ölmeler, öldürmeler son bulsun!.. Artık analar ağlamasın, babalar kara yasların içinde matem tutmasınlar!..
Gayeleri, maksatları barış olsun, kardeşlik yeniden teessüs etsin!.. Aziz bayrağımız, aziz İstiklal Marşmız vatanın her yerinde dalga dalga yayılsın!.. Kim ne konuşursa, konuşsun, ister Türkçe, ister Kürtçe, ister Lazca, ister Çerkezce.. Tüm bunlar bir zenginlik olsun!.. Kimse, kimseyi kınamasın, kimse kimseye buğz etmesin!..
Rasulullah (sav)’in mübarek döneminde , Selman-ı Farisi Farsça konuşuyor idi.. Hatta, Farsça ibadet etmesine müsaade ediliyor idi!.. Taa ötelerden gelen insanların kendi lehçeleri ile konuşmaları alkışlanıyor, beğeni kazanıyordu. Dolayısıyla, biz niye bu olgunluğu, kemalatı göstermeyelim ki?..
Netice olarak;
Hedefimiz, arzumuz, gayemiz, niyetimiz ” TERÖRSÜZ BİR TÜRKİYE!..” olsun bir gaye ve düşüncesidir!.. Yeter artık!.. Bu ülkede yetimlik, öksüz kalma, isimsiz ölmeler son bulsun, Hz. Ömer ideali, güzel düşüncesi hayata hakim olsundur!.. ” DİCLE KENARINDA, KURT KUZUYLA YÜRÜSÜN!” ideali…
Biliyor ve hissediyorum ki, bir kısım bağnazlar, düşünemeyenler, düşüncesi kıt insancıklar bu idealizme karşı çıkacaklardır!.. Yazarımız, çizerimiz, hatibimiz, dini adamımız bu güzel düşünceye destek vererek, kardeşliğin ,barışın yayılmasına ön ayak olacaklardır!..
Böylelikle, bir zamanlar beraber çalışmış olduğum Diyarbakırlı Müftü Ahmet Bilici merhumun ruhu şad olacak, Afşin Müftülüğünde her an birlikte görüş alış verişinde bulunduğumuz Zaza Müftü Ahmet Komşul’un ruhaniyeti bu eylemden hoşnut olacak, bizlerde sevinç içerisinde ” Kardeşlik kazandı!.. Yaşasın kardeşlik!” diye barış .huZur ve kardeşlik marşları haykıracağız!..
Varsın!.. Barışı sevmeyenler, kardeşlikten yana olmayanlar, başlarını taşlara vura vura akibetlerini beklesinler!.. ” Eyvah bizler ne yaptık, yanıldık” diye saçlarını, başlarını yolacaklardır!.. Selam ve dua ile…
*
Şerafettin Özdemir
