Üç gün önce aramızdan ayrılan Elbistanlı lokantacı Hacı Tahir Aktaş ustadan bahsedeceğim: Makamı cennet olsun, nurlar içerisinde yatsın!.. 

     Aşağıda arzedeceğim, yaşanmış  hayri bir konudur. Yaşayanlar anlatıyor, ölmüş olanlarda Fatiha bekliyor.  Kelime kelime aynen yazıyorum:

     ”  Merhamet çınarı şefkat pınarı  lokantacı Tahir Aktaş ile unutulmaz bir anı…

     İlk okul öğrenimimi köyümde tamamlamış , köyüme 17 kilometre mesafede Elbistan ilçesinde Orta okul öğrenimi tamamlamak için Elbistan ilçesinde daha önce hayvanlarını yaşadığı ahırdan bozma  tek bir oda kiralamış burada ikamet ederek Annem ve benden küçük iki kardeşim ile burada yaşıyor Orta okula gidiyordum.

     Aylardan zemheri Ocak ayı idi kar/fırtına her taraf buz tutmuş karlarla kaplıydı.

     Köyümün iki at arabası var birde wınley marka  külüstür cip’i vardı.

     Babam köyde yaşıyor haftalık olarak bizim yiyecek içecek yakacak ihtiyaçlarımızı  karşılıyor babam. Elbistan’a geldiğinde diğer bakkal alış veriş ihtiyaçlarını karşılıyordu. 

     Yolların karlı buzlu olması sebebi ile 15 gün Elbistan’a gelememişti. 

     Evimizde yiyecek, içecek, yakacak bitmiş Annem ve kardeşlerimle 4  gündür aç yatıp aç kalkıyor soğuk ahırdan bozma tek odada üşüyorduk.

     Açlık hissi iliklerime kadar işlemiş okula gidemez hale gelmiştim. 

     Dayanamadan aç kaldığımızın 5 inci günün de Elbistan Sokak ve caddelerinde dolaşır iken…  

     Eski Otobüs Garajı/ Şeker Bank karşısında kurulu bir lokanta gördüm hemen lokantaya doğru yaklaştım. Dışarıda kar yağıyor her taraf buz kesiyordu. 

     Lokantaya geldiğimde dışarıdan buz tutmuş buharlar çıkan yemekleri izliyor idim…

     Bir süre sonra lokanta kapısı açılarak komilik görevini yapan bir 15 ila 16 yaşlarında birisi…

     Ula kardeş ne bakıyorsun?

     Uzun süredir camdan yemeklere bakıyorsun..

     Paran varsa gir içeri ye..!

     Paran yoksa hadi git burada bekleme… 

     Dedi..

     Ona sadece dedim ki, 

     Kardeş param  yok karnım aç dedim…

      Arkasından Önlüklü elinde büyük kazan bir adam pişirmiş olduğu bir yemek çeşidini yemek tezgahına yaklaştı. 

     Komi olan görevliye ne konuşuyorsunuz?

     Komi…! 

     Karnı açmış parası da yokmuş usta dedi. 

     Önlüklü adam…

     Delikanlı gel buraya gir içeri dedi..

     İçeri girdim…

     Karnın açmı?

      Evet

      Nerelisin?

     İğde köyündenim..

     Orta okulu okumaya geldim…

     Babam yollar kapalı olduğu için 15 gün oldu Elbistan’a gelmedi…

     Annem ve iki küçük kardeşim ile 4 gün oldu aç duruyoruz….

      Önlüklü adam içini çekti…

      Komi’ye oğlum…

     Servis açın dedi… 

     Oturduğu yerden kalktı…

      Bir elinde etli papates yemeği…

     Bir elinde pirinç pilavı getirip masaya koydu…

     Bir servis sepeti dolu ekmekle onları yedim Dünyalar benim olmuş gözlerim açılmıştı..

     Fakat annem ve kardeşlerim i düşünürken bir den bire O önlüklü adam kayıp oldu bekle beni dedi…

     Aman bu adam neden beni bekletti diye düşünür iken… Kısa bir süre elinde üç adet Bakır Bakraç kapaklı sitil ile içeri girdi…

     Getirmiş olduğu Bakraçları kendi elleri ile yıkadı..Üç bakraca ayrı ayrı yemekler koydu.

      Bez un torbasına da 4 tane somun ekmek verdi…

     Bunları dökmeden evinize götür… 

     Gün aşırı her zaman bu Bakraçları bana getir yemeklerinizi alın afiyetle yiyin dedi. 

      Ocak ayından okulların Haziran kapanışına kadar gün aşırı yemeklerimizi ikram etti … 

     Bu önlüklü adam Merhamet çınarı, şefkat pınarı Adam gibi adam TAHİR AKTAŞ idi.

     Lokanta sahibi değil O bir Sebil olan hayır ve hasenat sahibi vicdanın sesini dinleyen insanlık abidesi bir insandı… 

     Ya İlahel Alemin…

     Tahir Aktaş kulun 31 Ocak günü Alemi Berzah da Dergah-ı Uluhiyyetine gelecek. 

     Onu kabir azabından muhafaza eyle, izzeti ikramını kabul eyle, Onu Razi olduğun kullarından eyle makamını cennet eyle Rahmet ve Mağfiretinle kuşat Ya Rabb’im AMİN. Akif Marangoz.. 

      Not: Açlık yıllarımın Tahir Aktaş Ağabeyimin hatırası evimin baş köşesinde yer alan Bakraç/sitiller Bu sitiller..”

      Netice olarak;

     Millet olarak, yetişmiş insanlar olarak bu badireleri görmüş, yaşamış, hayatın çetrefilli yollarını arşınlamış insanlarız.

      Tahir Aktaş abi,gün görmüş, hayatın inişli, çıkışlı yollarını arşınlamış bir ağabey idi..

     Hocaları sever, din adamalarına, hele yetişmiş görgülü din adamlarına saygı ve sevgisi vardı.Kendisi sürekli Kur’an okurdu.   

     Örneğin, Şerif hafız merhum, merhum Cuma Köse, Ahmet Öztürk hoca, Afşin’in bülbül hafızı Hasan Polat, meşhur Alaeddin hoca ve benzeri insanlarla sürekli hasbihal etmiş bir merhum hacı efendidir

     Bendeniz ile, zaten bir dünürlük bağımız olduğu için incitmedim ve incitmedik.. Dünya malı için hep saydım ve kendisini sevmiş bulundum. Makamı cennet olsun. Nurlar içerisinde yatsın.. Selam ve dua ile…

*

     Şerafettin Özdemir.