” Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid’i;

       Bedr’in arslanları ancak bu kadar şanlı idi!” ( M. Akif)

      Bilindiği üzere, 20 Aralık, 27 Aralık günleri iman ve İslam şairimiz, öncümüz, rehberimiz merhum Mehmed Akif’i anma, yad etme haftasıdır.

      Haftanın, aziz milletimize, Akif’e gönül vermiş kardeşlerimize, onu sevenlere, şiirlerini yürekten,  canü gönülden terernnüm edenlere mübarek olmasını diler, merhumu rahmetle, dua ile anar, mekan ve makamının cennet, Bedir şehitlerine komşu olmasını niyaz ederim.

    Merhum Akif’i, onun nasıl bir Kur’an eri olduğunu,heyecanını, imanını, İslam’a hizmetini, haktan, hukuktan ayrılmadığını anlamak, bilmek ve şuuruna ermek için onu çok çok okumalı, ” Safahat” isimli şah eserini candan, içten, severek okumalı ve ondan yeni yeni bilgiler çıkarmalıyız.

     Akif; bir şair olmasından öte, onu aziz Kur’an’a hizmet eden, bir şairi azam olarak tanımalı ve bilmeliyiz.  Akif merhum bir İslam inkılapçısıdır. Hurafeden uzak, bid’attan öte, tıpkı sahabenin Kur’an’ı  anladığı, yaşadığı gibi yaşayan bir mü’mindir. Şu muhteşem şiirinde dile getirdiği gibi:

     ” Doğduğumdan beridir âşıkım istiklâle;

        Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lâle.

        Yumuşak başlı isem , kim dedi uysal koyunum?

         Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boynum.

         Kanayan bir yara gördüm mü yanar tâ ciğerim.

         Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim,

         Adam aldırma da geç git diyemem, aldırırım.

         Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım

          Zâlimin hasmıyım amma severim mazlumu…

          İrticâın şu sizin lehçede mânası bu mu?”      ( M, Akif)

     Akif’in yaşantısı, , fikirleri, mücadelesi incelendiğirde müşahade edilecektir. onun bir İslam inkılapcısı olduğu kendiliğinden ortaya çıkmış olacaktır. Günümüz dünyasında dün bu gündür yaşandığı gibi, aziz Kur’an’ı bir ölü kitabı olarak anlamamış ömrü boyunca bu hurafeye karşı çıkmıştır.

     Çağının en büyük ilim adamlarını tanımış, onlarla teşriki mesai içersinde bulunmuştur. Örneğin, Cemaleddin Afgani, Muhammed Abduh, Reşid Rıza gibi Kur’an ve inkilapçı ruhlarla bir ve beraber olmuş, İslam’ın, Asr-ı Saadet müslümanları gibi anlaşılmasını, yaşanmasını arzu etmiştir.

     Akif’in; en çok husumet duyduğu haramların başında,  tefrikaya yol açan kamplaşmalar olmuş, rüşvet, çıkarcılık, menfaatcılık,  en büyük hasmı olmuştur.  Şu ayeti kerimeyi irdeleyerek, mevzumuza devam edelim:

     ” Öyleyse ne yılgınlığa kapılın ne de üzülün: eğer gerçekten inanıyorsanız, insanların en üstünü mutlaka siz olursunuz. ” ( Âl-i imran sûresi, âyet 139)

     Şu ayetler ışığında anlaşılmalıdır:  ” zira sizsiniz üstün olan, çünkü Allah sizinle beraberdir. ” ( 47/35). ” Elbet ben galip geleceğim . Ben ve elçilerim!” ( 58/21) ve 5/56). Yetmiş Uhud şehidinin ardından indiği hatırlandığında zımnen: Kurban vermek kaybetmek değil, kazanmaktır.

     Zira şehadet ölmek değil, yaşamaktır. Çünkü, Bedir’de şehid olan kahramanlar, Uhud şehidleri gösteriyor ki, bu gün yer yüzünde insanlık İslam’a muhtaç hale gelmiş, sair ideolojiler iflasın eşiğindedir.  Hülasa,

     Akif merhum, hayatı boyunca Kur’an’a bende olmuş onun okunması, anlaşılması ve emirlerinin yaşanması için hayatı pahasına her şeyi göze almıştır. Dünyevi hırs ve istekleri bir taraf ederek. her şeyin Müslümanca olmasını düşünmüştür. Ne acı ki, İstiklal Marşı’nın ardından umduğunu bulamayan Akif, Mısır ülkesine hicret etmiştir.

     Hatta, kendisine tevdi edilen Kur’an Mealini hazırlama işlemini bile inkıta uğratıp, hazırladığı Kur’an Mealini gündemden kaldırmıştır. Çünkü, ülke camilerinde, ibadetlerde ” Tanrı Uludur” safsatası başlamış, bu uğurda binlerce din adamı takibata maruz kalmıştır.

     Şu trafedik düşünceye bakınız ki, ülkemizde bir  kısım yobazlık çeşidi hortlamış bir İslam düşünürü olan Mevdudi’ye ” Merdudi” diyecek kadar, büyük İslam alimi Muhammed Hamidullah’a ” Baidullah” diyecek kadar sözde dindarlar, böylesi ithamları din adına İslam’ın büyüklerine reva görmüşlerdir.

     Hülasa, bu mevzular ışığında merhum Akif’i iyi anlamak, onun ne denlu bir Kur’a ve İslam mütefekkiri olduğunu unutmamak lazımdır. Bu sebeple, ülkemiz bünyesinde açılan İmam-Hatip Liselerinden, İlahiyat Fakültelerinden yetişmiş İslam aydınlarını, ” Son Devrin Din mazlumları” isimli sözde kitaplar neşrederek küçümsemiş, köksüz, kuru, yavan ve kısır bir iddianın öncülüğünü yapanlar var olmuştur.

     Günümüz dünyasında görülmekte ve yaşanmaktadır ki, zikredilen okullardan mezun olan İslam aydınları her alanı kuşatmış, camii minberleri, kürsüleri, mihrapları onlarla lebalep dolu olmuştur. Hamdediyoruz, şükrediyoruz ki, ülkemizde bir dönem İslam okullarına baş kaldıran cahil-cühela yok olma noktasına gelmiştir.

    Merhum Akif’in Meal çalışması!.

    “  İşte ” meal” isimlendirmesi tam da bu ihtiyaçtan doğmuştur. Kur’an tercümesi için ” meal” terimini ilk defa Üstad Elmalılı ( ö. 1942), Mehmet Akif’i (ö. 1936) tercümeye ikna sadedinde kullanır. Ve bu kullanımı  resmi ve gayr-ı resmi mahfillerde kabul görür. Meal, tercümenin aslının yerini tutmayacağını güzel izah eden bir isimlendirmedir. Bu yüzden Türkçe Kur’an olmaz, ama Kur’an’ın Türkçe meali olur.” ( Kur’an Meali, say. XVII. M.İ.)

     Keşke, Akif’in o muhteşem çalışması aziz milletimizin hizmetine sunulmuş olsaydı. Sanırım, bu mes’elenin iç yüzü bütün yönleriyle açıklanmayacaktır. Ama, bilinen, anlaşılan husus şudur ki, Akif; bu dünyadan bu hususta kırgın, dargın ayrılmıştır.Nasıl kırgın olmasın ki? Akif, Necid çöllerinde  Çanakkale zaferini duyduğu an heyecanlanmış, sıcak kumların üzerinde secdeye kapanarak ” Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber/Sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber!” destani şiri ile kendinden geçmiştir.

      Netice olarak;

     Merhum Akif hakkında ne kadar yazsak, kalem oynatsak, sonucunda onun ruhaniyetine Fatihalar göndermiş olsak, böylesi bir davranış, sayü gayret ona az gelecektir.

     Resmi gayri resmi kesimlerden bekler, diler ve arzu ederiz ki, Akif, bütün yönleriyle millete tanıtılsın, Kur’an insanı olmasıyla, şiirleri, ahlaki ile, devlet adamı oluşu ile, doğruluğu ile, vatan sevgisi ile, millet aşıkı oluşu ile, Peygamber ve Sahabe sevdası ile hasılı bütün yönleriyle millete tanıtılmalı, tanıtılmalı ki, onun hakkında eğri-büğrü söz edenler utandırılsın!..

     Yasalaştığından bu yana, aşkla, şevkle okunan İstiklal Marşımız  bundan sonra da okunmaya gönül huzuru ve severek, saygı duyularak okunmalıdır. Çünkü, İstiklal Marşı’nın her kelimesi incelendiğinde görülecektir ki, marşın içerisinde muazzam bir mazinin yattığı anlaşılacaktır.

     Özgürlük, bayrağa duyulan sevda ve saygı, İslam inkılabı, kalkınmış bir ülke, yetişmiş bir millet, kuvvetli bir ordu, refahın bütün yönlerini yakalamış zengin bir millet!.. Yoobazlığın her türü def edilmiş, irticaın olmadığı bir millet bünyesi, aziz Kur’an’ın okunduğu, okunduğu ve yüce emirlerinin yaşandığı bir İslam beldesi..

      Aziz Kur’an’ın ” ölü kitabı” olmadığı,  bilinen, inanılan bir ülke.. Her türlü çirkin din anlayışının,batıyı körü körüne taklidin olmadığı,kalkınmış refah seviyesini yakalamış bir millet!.. Rabbimiz!.. Bu azim ve imanla bizleri haşrü neşr eylesin!.. Akif’in makamı cennet olsun!.. Selam ve dua ile…

*

     Şerafettin Özdemir