” Ancak iki kişiye haset ( gıpta) edilir. Bunlar, Allah’ın kendisine mal verdiği ve onu hak yolunda harcayan kimse ile Allah’ın kendisine ( ilim ve ) hikmet verdiği ve ona göre karar verip, onu başkalarına da öğreten kimsedir. ” ( Buhârî, Zekât, 5; Müsafirîn, 268)

      Zikredilen bu hadisi şerifi baz alarak, Afşin İlçesinde yaşamış emektar öğretmenlerimizden bahsedeceğim. Hakka yürümüş olanlara rahmet, hayatta olan emektar öğretmenlerimize sağlık, sıhhat diliyorum:

      Hakikaten, bu önemli, ciddi bir konuyu işlerken, hiç bir kimseyi ayırt etmeden, üzmeden isimlerinden bahsedeceğim. Öğretmenlerimiz ki, Afşin İlçesinde, köylerinde milletimize güçleri nisbetinde, o günkü zor şartlar altında hizmet etmiş insanlardır.

      Binaenaleyh, hakkın rahmetine kavuşmuş, bir Ömer Adil Güzel hocamız yaşamış ki, Afşin insanı 7’den 77’ye kadar  herkes onu tanır, sever ve saygıda küsursuzluk işlemez. Hocamız;

     Emekli olduktan sonra, o curcunalı günlerde, sağcılığın, solculuğun revaçta olduğu yıllarda, siyasi arenada yerini alarak, hiç bir kimse kendisinden incinmemiş, kendisi de kimseyi incitmemiştir. Daima, yanındaki toplanan, biriken, kümelenen gençlere, insanlara hayır öğütte bulunmuş, hiç bir çatışma, didişme yolunu tavsiye etmemiştir. Makamı cennet olsun.

     Diğer taraftan, Ali Ardıç hocamız, böylesi bir yolu tercih ederek, İslamî davada öncü olmaya çalışmış, takvada, insanlara rehberlik görevinde önde yürümüştür.  Emektar hocamız Aziz Bozkurt; Karagöz köyünde tek başına, beş sınıfı birden okutarak, bu gün yetişmiş bulunan bizler üzerinde emeği büyüktür.

     Hakikaten, unutamayacağımız Mustafa Demir hocamız, İhsan Köker kardeşim, Nevzat Alkan, Çölbey Çölbeyi, Enver Eken, Celal Kaya, Osman Oral, Yunus Çelik, Mehmet Gökkaya,  Mehmet Tüten, Ahmet Berk, Şemseddin Şahin, Teber hoca, merhum Çavuş, H. Hüseyin  Barutçu, Fevzi Görür, Mehmet Karabulut ve benzeri isimlerini unutmuş olduğum kahramanları kim, kimler unutabilir ki?

     Emektar öğretmenlerimiz, “okumak hayattır” düsturundan yola çıkarak, insanımıza hizmet etmişler, neslimize İslam ve Türk davasını zihin dünyalarına zerketmişlerdir. Çünkü, Allah tarafından verilen lütufların başında, okuyabilme, okuduklarını anlatabilme kabiliyeti gelmektedir.

     Tahsil etmek, okumak, okumayı, ” beyanı, düşünüp ifade etmeyi öğretin Rahman’a” ( Rahman Sûresi, 4), ” Kalemle yazmayı, insana bilmediğini öğreten Rabbimize ” ( Alak Sûresi, âyet 4-5) bir teşekkürdür. Gözü verene görme minnetidir.

     Okumak !..

     ” Oku. Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı ‘alak’tan yarattı. Oku! Senin Rabbin en cömert olandır.” ( Alak Sûresi, âyet 1) Aziz Kur’an’ın bu ayeti kerimesinden sonra, insanın hayrına, faydasına, insanı Allah’ın rızasına ulaştıracak her şeyin okunmasına işaret edilmiştir.

      ” Neyin okunacağı” belirtilmemiştir. Lakin, tahsilin, okumanın Allah hesabına, O’nun adıyla okunmasına vurgu yapılmıştır. Okumak, tahsil etmek, insana hayat verecek çağrıya ” Evet” demektir. Onun içindir ki,

     Yukarı satırlarda isimleri belirtilen kahramanlarımız, bizlere tahsil yaptırmamış olsalardı, bu aziz millet evlatları Kur’an’ı, Hadisi, siyeri, kelamı, akaidi, İslam tarihini, Psikoloji, Biyoloji, Coğrafya, Tarih, Felsefe, Mantık ve benzeri ilim dallarını nereden ve nasıl öğrenecekti?..

     ” Siz ey iman edenler ! O sizi hayat bahşeden bir ( diril)işe davet ettiğinde, Allah’a ve Elçi’ye icabet edin ! Zira iyi bilin ki Allah kişiyle kalbinin ( eğilimleri) arasına sürekli müdahale eder; akıbet O’nun huzurunda toplanacaksınız.” ( Enfâl Sûresi, âyet 24)

      Bilindiği üzere, aziz Kur’an’ın vahyine göre ” ölüm” yaşadığımız dünyadan kopmak değil, hakikatten kopmaktır. Âyette geçen ” müdahale”, İlâhî yönlendirmeyi ifade eden ” hidayet”in ta kendisidir. Bunu radar sistemi ile açıklayabiliriz. Kalp, adının da çağrıştırdığı gibi radara benzer:

     Bilinç üstü, bilinç altı, bilinç ve duygulardan iyi ve kötü her sinyali tarar. İyi-kötü ve hak-bâtıl; almış olduğu her görüntüyü kendi aynasında yansıtır. Allah’ın kişi ile kalbi arasına müdahalesi, yanlış görüntünün bilinç ekranına yansımaması için   Allah’ın o görüntü ile kalbin arasına engel koymasıdır. Dolayısıyla;

     Emektar öğretmenlerimiz, neslimizin ayağının kaymaması, batıl yollara düşmemesi için sa’yü gayret göstermişler, Aziz Kur’an’ın hidayet içeren yoluna teşvik etmişlerdir. Çünkü, Kur’an; biz insanlara diriltici hayat mesajıdır.

      Sevgili Rasul (as)’da: ” İçinde Kur’an okunan evi diriye, okunmayan evi de ölüye benzetmiştir.”  muhteşem hadisiyle, ilim öğrenmeyi, öğretmeyi, bu uğurda çalışmayı sıkı sıkı tavsiye etmiştir , Dolayısııyla,

     Yaşayan öğretmen hocalarımızdan istirhamım, ” Artık emekli oldum, kitap okumak zamanım geçti” düşüncesinden uzak durmalarıdır. Bilhassa, Afşin İlçesinin kültürel birikimlerini gündeme taşımaları, Ashab-ı Kehf makamının dini,tarihi içeriğini yazmaları, fikir üretmeleri, hizmete yönelik plan ve program yapmalarıdır.

      Örneğin, Ashab-ı Kehf makamına büyük desteği bulunan,  gazeteci Halil Demir kardeşle yakın mesai içerisinde bulunarak basında, yayında yer almaları arzu ve isteğimizdir.

      Sigara alışkanlığı, kağıt oyunu ile zamanı öldürmek!..

      Bilindiği üzere, İslam medeniyeti bir kitap medeniyetidir. Aziz İslam; hiç bir ayırım gözetmeden bütün kitapları okumayı,araştırmayı, bilgi sahibi olmayı, bu bilgiyi etrafa duyurmayı bir emir, bir şuuru mes’ele kabul etmiştir.

     Bu sebeeple, öğretmen dostlarımızın, boşa geçecek zamanları bulunmamaktadır. Hele sigara tiryakiliği, iskambil oyununa dalmak, ibadeti terk etmek, zamanı boşa geçirmek demektir. Hayatın kıymetini bilerek, boşluk bırakmamalı lüzumsuz, gereksiz israf içerikli şeylere dalmamak görevimiz, düşüncemiz, akli halimiz olmalıdır,

      Netice olarak;

      Emekli olmuş veya olmamış öğretmenlerimize büyük mesuliyetler düşmektedir. Bilhassa, ilimde, medeni olmakta, İslam medeniyetini yaşamakta gibi üstün hizmetler düşmektedir.

     Çünkü, esk i emektar öğretmenlerimiz, bunu yapmışlar, her gittikleri köyde, mahallede boş durmayarak, toplumu uyandırmışlar, vatan, millet, devlet, din ve Kur’an sevgi ve saygısıyla diriltmişlerdir.

      Yeni nesil hocalarımız, bu arzu edilen meziyetleri niçin yapmasınlar ki? Küçük çocuktum, köyümüzün öğretmeni Mehmet Yener hocamız, geceleri uyumaz, ev ev gezerek öğrencinin okuması, bilgi sahibi olması için gayret gösterirdi. Allah rahmet eylesin!..

     Hasılı, tüm emektar öğretmenlerimiz, bihakkın görevlerini yaparak Hakka yürümüşlerdir. Hayatlarında, yaşamlarında kat’iyen hiç bir boşluk bırakmamışlardır.

      Günümüzde, böylesi bir üstün görevle görevli öğretmenlerimiz de aynısını yaparak, neslimize, Kur’an medeniyetini öğretebilir, İslam davasını anlatır, milli varlığımızla ilgili alınması gereken bilgileri, üşenmeden; yerinmeden neslimize verebilirler.

      Son sözler olarak, vefat etmiş öğretmenlerimize rahmet, hayatta olanlara sağlık ve sıhhat dolu ömürler niyaz ediyorum.. Selam ve dua ile…

–

     Şerafettin Özdemir