” Şu da bir gerçektir ki, Son Saat’in bilgisi sadece Allah katındadır: yağmuru yağdıran O’dur; rahimlerde yer tutanı O bilir; oysa ki hiç kimse yarın ne kazanacağını bilemez. Dahası hiç kimse yarın hangi mekânda öleceğini bilemez. Şüphesiz Allah’tır her şeyi bilen, her şeyden haberdar olan.” ( Lokman sûresi, âyet 34 )
Kısa bir yorum: Ayeti kerimeye göre, 1- Kıyametin kopuş zamanı, 2- Kişinin yarın ne kazanacağı, 3- Kişinin nerede öleceği gibi bilgiler yüce Allah’a hasredilmiş bilgilerdir. Onun içindir ki;
Ey parçayı gören, parça parça yaşayan ve paramparça olan insan ! Bütünü göremiyorsun, bir adım sonra başına neyin geleceğini bilemiyorsun, itiraf et! Bari gören ve bilen Allah’a inan ve O’na teslim ol!.
Bu girişten sonra, konumuza başlamak iistiyorum: Bu günkü yazımla benzer ” Efsane Başkan Ergün bey” isimli yazımı hatırlatmak istiyorum. O tarihten bu yana, merhum Ergün başkanı unutmuş değilim. Makamı cennet olsun!..
Ergün başkan; hizmet çağının altın devresinde, hizmet edeceği çağda, elim bir trafik kazası sonucu hakka yürümüş oldu. Gen
ç ve hizmet edeceği dönemde hakka yürümesiyle, geride kalan bizleri üzmüş, kendisinden daha çok çok verimli hizmetler ümid ederken, ne acı ki, ömrü vefa etmemiştir.
Tüm hakka yürümüş hizmet ehli; gelmiş geçmiş başkanlara rahmet dilerken, Ergün başkanın bırakmış olduğu boşluk hali hazır doldurulamamııştır. Çünkü, Ergün başkan; bir davanın temsilcisi, o davanın ileri gitmesi için, aşkla, şevkle, iştiyakla ve imanla hakka yolcu olmuş oldu.
Onun hayatında durma yok, yorulma denilen beşere has bir özelliği umursamamış, dolu dolu tahsil hayatını kitaplarla doldurmuş, kitaplar arasında yoluna devam ederken, İslam tarihini, Türk tarihini, felsefi, kelami, akademik eserleri kendine prensib edinmişti.
Ankara İlahiyat fakültesi, çevreyi tanımasına, arkadaş edinmesine vesile olmuştu. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın namlı Müftülerinden birinin kızı olan Meryem hoca ile dünya evine girmiş, Milli Eğitimdeki verimli hizmetleriyle Afşin Belediye Başkanlığına adım atmıştır.
Bendeniz, her ne zaman ki gibi, Diyanet’e gitmiş olsam bir çok hoca efendi, Ergün başkanı sorar, selam iletmeden beni bırakmazlardı. Ergün bey, başkanlığı deruhte ettikten sonra, itiyadı üzere, okumasını bırakmamış, bir elinde not defteri, bir elinde telsizi ile köşe, bucak gezerek, halkla bütünleşmiş, milletin derdini kendi derdi bilmiştir.
Zaten, Başkanlık görevini üstlenmek böyle yapmayı gerektirir. Uykudan fedakarlık, istirahattan ödün verme, geceyi, gündüzü bir kabul etme demektir. Ve bir gün;
Hollanda ülkesinde; Ergün başkanın telefonuyla heyecanlandım. Bana geleceğini, şu anda Almanya’da olduğunu söylemiş oldu. Verilen saatte, şehir istasyonuna gittim ve geldiler. Birbirimize sarıldık, vatan hasreti, hoş sohbet derken, geçici olarak kalmış olduğum Teşkilat konferans salonuna gittik.
Zaten, eşe-dosta duyurmuş, Afşin Belediye Başkanı Ergün beyin teşrif edeceğini duyurmuştum. Salon tıklım tıklım dolu, herkes Başkanı bekliyordu. Başkanı; takdim ederek tanıttıktan sonra, on, on beş dakika ben konuştuktan sonra, mikrofonu kendisine bıraktım.
Ergün başkan, mikrofonu aldıktan sonra, daha bırakırmı idi? Konuştukça konuşuyor, coştukça coşuyor, dinleyenlere Türk-İslam ahlakından bahsediyor, Orta Asya’ya uğruyor, Batı’nın gelişmişliğine değiniyordu. Hakikaten,
Başkanın konferansı bitmiş, sohbete başlamıştık. O gece, uyku nedir, istirahat nedir tamamen unutmuş, kendimizi sohbete, muhabbete vermiştik.
İşte, böylesi güzel bir yüzle, alın teri ile, başkan Ergün Ertekin, Afşin İlçesine iki dönem hizet atmiştir. Adeta, bağlı bulunduğu parti mensuplarını, başta lideri A. Türkeş merhumu Afşin’li yapmıştır. Çünkü, rahmetli A. Türkeş, Afşin’i, Afşin insanını sevmiş, her Afşin’li de Başbuğu kendilerinden bir parça bilmiştir.
Ergün başkan, halka hizmeti ibadet bilmiş, her eylemi, her işi milleti memnun etmek için yapmıştır. Ama, gün olmuş iki dönem başkanlık yapmasından sonra, Ankara’da Bayındırlık Bakanlığında görev almış, çıkmış olduğu bir kader yolculuğunda kaza geçirmiştir.
Her fani gibi, başkan Ergün beyde, Eyub Peygamber gibi amansız hastalıkktan, geçirmiş olduğu kazadan sahil-i selamete erişmeyip sonunda hakk’a yürümüştür. Gönlümüz isterdi ki, ileri dönemlerde Meb’usluk görevine seçilsin, aziz milletimize hizmet etsin idi..
Lakin,takdiri İlahiye bakınız ki, Ergün Başkan hakla buluşmuş, fani alemden ebedi aleme hicret etmiştir. Kendisi, rahmeti Rahman’a kavuştuğu gibi, geride kalan bizler, onu hep arar olmuşuz. Dik duruşunu, dikkatli hareket edişini bu gün bile arar olmuşuzdur..
Zaten, Ergün başkan gibi, Türk-İslâm davasının yılmaz bir neferi olarak, yüce Allah’ın kendisine vermiş olduğu ömür nimetini güzel bir şekilde ikmal ederek Hakka yürümüştür. Böylesi hasbilerin hangisi yürümedi ki? Osman Yüksel Serdengeçti, Nihal Atsız, Dündar Taşer beyler!.. Ve mahallinde yetişen mücahidler!..
Ergün başkan!… Bilgin, bilgisini etrafına ulaştıran, dindar, dinini mütekamil şekilde yaşayan bir mü’mindi!.. Çok çok okumuş ve okuyordu. Osmanlı tarihini, Cumhuriyet tarihini, Selçuklu tarihini, Türk-İslam büyüklerinin hayatlarını, İbni Haldun’un mukaddimesini, Ahmet Yesevi kültürüne bihakkın vakıftı.
Çünkü, bir Müftü kadar alim, hatip bir vaiz kadar hitabesi güçlü, İslam’ın emrettiği şekilde idarecilikte mahir bir insandı. Onun içindir, Afşin İlçesindeki hizmetleri, dün ve bu gündür dilden dile dolaşmakta, adeta destanlaşmış şekilde gönüllerdeki yerini korumaktadır.
Netice olarak;
Efsanevi merhum Başkanı unutmayacağız!.. Onun ruhaniyeti için, Fatihalar gönderecek, dualar sunacağız. Ruhu şad, mekan ve makamı cennet olsun.
Afşin İlçesine sunmuş olduğu hizmetleri , ahir alemde ona yardımcı olsun inşaallah!.. Dost olsun, refik olsun duasındayız!..O dönemde, Afşin İlçe Müftülüğüne vekaleten bakmakta idim. Zaman zaman karşılaşır, hasbihal eder, fikir alış verişinde bulunurdum.
Ergün başkanın işlevi, sadece Belediye işleri ile değil, hacıları uğurlama merasimlerine katılıp konuşmak, dua etmek, onların duasını almak idi!..
Afşin Ashab-ı Kehf makamı ile yakinen ilgilenip, imkan nisbetinde Yedi Uyurlara hizmet etmeyi bir vazife bilirdi. Hasılı, bu dünyadan arı, duru şekilde Hakka vasıl olmuştur.
Cenazesi, Ankara Hacı Bayram Veli camiinde kılınarak, yine Ankara’ya tevdi edilmiştir. Ümid ederim ki, Hacı Bayram Veli gibi bir ermişin komşuluğuna ulaşır, İnşallah onun müridanı olur duasındayım.
Son sözler olarak, merhum Ergün başkana, rahmet diliyor, geride kalan yakınlarına sabır temenni ediyorum. Tüm sevenlerinin başı sağ olsun, yüce Rabbimiz!.. Herkese sabr-ı cemil ihsan buyursun!.. Âmin!.. Selam ve dua ile…
*
Şerafettin Özdemir
