Umutların tozunu ala ala yorulduk,
Şafaksız gecelerde kala kala yorulduk.
Meydân-ı siyâsetin sinsi hîleleriyle,
Her devirde kündeye gele gele yorulduk.
Düzenbaz demokrasi derde dermân olmadı,
Hayâlleri hüsrâna böle böle yorulduk.
Hasret kaldık huzûra sabır taşı çatlarken,
Siyâsiler peşinde yele yele yorulduk.
Kupa ası zannettik sinek papazlarını,
Seyyar kıblelileri bula bula yorulduk.
U dönüşü rekoru kıranların emrine,
Oyumuzu âmâde kıla kıla yorulduk.
Taşranın bülbülleri Başkent’te lâl olurken,
Bizler Mehter Marşı’nı çala çala yorulduk.
Ciğerimiz yanarken üşüdü yüreğimiz,
Politik üçkâğıttan yıla yıla yorulduk
“Ellerim kırılsaydı!” nakaratlı ağıtlar
Yakarken, saçımızı yola yola yorulduk.
Çağdaş hânedanların çadır tiyatrosunda,
Yevmiyesiz figüran ola ola yorulduk.
Deryâları kaybettik damlaların uğruna,
Acıklı hâlimize güle güle yorulduk.
Delikanlı baharlar bekledik senelerdir,
Beyhûde olduğunu bile bile yorulduk.
Sılamız gurbet oldu, horlandık yıllar yılı,
Hilâl’in gözyaşını sile sile yorulduk.
*
Dr. Mehmet GÜNEŞ
