*

“Gül” aşkına yaratıldı bu âlem,

Varlık vârolmazdı “Gül” olmasaydı.

Ne Esmâü’l-Hüsnâ, ne Levh ü Kalem,

Âşikâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Her şey O’nun ile kâimdir el-hak,

“Ol” deyip oldurur O Zât-ı Mutlak,

Hilkatin esrârı vardır muhakkak,

Efsunkâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Ezel’den ervâha gelmezse destûr,

“Belâ”nın sırrında bulmazdık huzur,

Her iki cihanda ufuklara “Nûr”,

Tâcidâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Habîb-i Hudâ’sız; arza can gelmez,

Kalplere bir kutsî heyecan gelmez,

“İkrâ’!” hitâbıyla ilk ferman gelmez,

Son ikrâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Mâtem bölüşürdü gökte melekler,

Yeryüzü rahmeti beyhûde bekler,

Üç mevsimde buz tutardı yürekler,

İlkbahar olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Garip kalmaz mıydı tevhîde dâvet?

Âtıl olmaz mıydı dîne icâbet?

Kâmil îmân ile Hakk’a ibâdet,

Yâdigâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Eşref makâmına kul yükselmezdi,

Mehmet Köş vefat etti.

Dünyada, ukbâda bahtı gülmezdi,

Akıl, îmân ile aşka gelmezdi,

Secdekâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Gönül çöllerinde bulunmazdı su,

Küffâr vâha diye kurardı pusu,

İdrâk edilmezdi “İz”in doğrusu,

Kalbe yâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Devr-i Câhiliye meskûn kalırdı,

Hak, hukuk, adâlet suskun kalırdı,

Kul, dîvâne olur, dil-hûn kalırdı,

Bahtiyâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Hayat baştanbaşa vîrân olurdu,

Hâl perişan, gözler giryân olurdu,

Cânın hükmü kalmaz, bî-cân olurdu,

Berhudâr olmazdı “Gül” olmasaydı.

*

Gül mevsimi “Gül”den bir mîzân kurmaz,

Dikenler gül olup goncaya durmaz,

Fasl-ı bahâr ile yürekler vurmaz,

Gül-i zâr olmazdı, “Gül” olmasaydı.

*

Hiç ışık gelmezdi arza, semâya,

Gece hükmederdi Güneş’e, Ay’a,

Gönüller İlâhî aşka, sevdâya,

Bestekâr olmazdı “Gül” olmasaydı…

*

                                                      Dr. Mehmet Güneş