“Yaratılanı severim, Yaratandan ötürü”

Gelün tansuk idelüm

İşi kolay tutalım
Sevelüm sevilelüm
Dünya kimseye kalmaz

*

Yunus Emre

Yüce Rabbim ile Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) arasındaki de sevgidir.

Gerçek huzur ve mutluluğun kaynağı Allah ve peygamber sevgisidir. Bu durum Müslüman´a has bir özellik olup, sadece bizde mevcuttur. Müslüman kulluk görevlerini ifa ederken Mevla’sıyla kurduğu irtibat sonucunda aldığı manevi zevk onun huzur ve mutluluğunu sağlar. Peygamber sevgisi de aynı şekilde müminin hayattan tat almasına vesile olur. Ayrıca Allah ve peygamber sevgisi insanları ve diğer canlıları da sevmek demektir. Sevgiyle yoğrulan bir toplumu düşünebiliyor musunuz? Günümüzde sevgiye ne kadar da ihtiyacımız var değimli değerli kardeşlerim.

Peygamberimiz (s.a.v.) efendimizi seviyor olmak, onun sünnetini ihya etmekle mümkündür. Söz ve öğütlerini öğrenip yaşamak, bu cümledendir.

Allah ve peygamber sevgisi sadece söylemle değil, emirlerini yerine getirmekle olur.

Yüce Allah Kur´an-ı’nda şöyle buyurmaktadır: “De ki: Eğer Allah´ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.” Ali İmran, 31. Allah´ı sevebilmenin yolu peygamberimiz (s.a.v.) efendimize tabi olmaktan geçmektedir.

Müslüman sevgiyle yoğrulur ve etrafına gül kokusu yayar. Birbirlerine karşı merhametli ve güler yüzlü olur, kardeşinin üzülmesini istemez, yardımına koşar, ona kin ve nefret gütmez, derdine ortak olur, kalbini kırmaz, muhabbet besler… Bu sevginin gücüdür.

Ebû Hüreyre”nin naklettiğine göre, Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız. Size, yaptığınız takdirde birbirinizi seveceğiniz bir iş göstereyim mi? Aranızda selâmı yayın.” (Müslim, Îmân, 93)

            İnsanın tüyleri diken diken oluyor bu hadisi şerif karşısında değerli kardeşlerim.

            Müslümanlar arasında sevginin azaldığı, birbirine karşı düşmanca tavır sergilendiği günümüzde; ekmek kadar, su kadar, hava kadar sevgiye ihtiyacımız yok mu değerli kardeşlerim?

            Bütün hüzünlerin ilacı, bütün dertlerin devası, sıkıntıların çaresi sevgidir.

            Peygamber efendimiz; eşimize, çocuğumuza, arkadaşımıza, dostumuza, annemize, babamıza, komşumuza sevdiğimizi söylemeliyiz ya da hissettirmemizi istiyor.

            İnsanları birbirine bağlayan, dayanışma, yardımlaşmayı arttıran, paylaşmayı ve birlikte yaşamayı öğreten güç sevgidir. Sevginin azaldığı yerde kin, menfaat, düşmanlık ve isyan ortaya çıkar. Huzursuz ve mutsuz toplumdan ne beklenir?

            Bugün Müslümanların ayrılığa düşmesinin en önemli nedenlerinden biri de sevgisizliktir.

            Sevgi verdikçe çoğalacak, paylaştıkça artacak, dağıldıkça coşacak ve bütün varlığınızı rengine boyayacaktır.

            Sevginin fışkırması kalpleri yumuşatacak, çorak gönülleri yeşertecektir.

            Bir sevgi hamleciği ile paslı kalpler birden açılmaz mı? İlk adımı biz atalım. Peki, o zaman neyi bekliyoruz?

            Aileyi ayakta tutan harç, sevgidir.

            Sevgi dilde değil; tavırda, davranışta, bakışta olmalıdır.

            Sevgi zor, sıkıntılı, birinden el uzatılmasının beklenildiği anda gösterilen dostluktur.

            Sevgi, sadece insana mahsus bir duygudur. Bu duyguyu, en mükemmel şekliyle yaşayabilen sadece insandır. 

İnsana sevmek yakışıyor. İnsan, sevince ve sevilince insandır. 

            Sevgi ne kadar büyükse, insan o kadar büyüktür. İnsan, sevgiyle anlam kazanır.  

İnsanı insan yapan değerdir sevgi… 

Sevgi kapasitesi yoğun insanlardan oluşan bir toplum, hayatın yaşamaya değdiği, insan olmanın lezzet verdiği, insanlar arası ilişkilerin kaliteli olarak icra edildiği bir dünyanın kapılarını açacaktır. 

Sevgi, insanları birbirine yaklaştıran ve içsel olarak bağlayan doğal bir ruhsal eğilim, etkin bir güçtür. Güven, dostluk, bağlanma, sempati, şefkat gibi duygu ve eğilimlerin temelinde de sevginin büyük katkısı vardır.

            Sevgi, sevilen şeye değer ve önem katar. Bir insan bir başkasına sevgi ile yaklaşırsa ona değer veriyor ve onu önemsiyor demektir. İnsan değer verdiği bir şeyi ya da kimseyi kolayca gözden çıkarmaz; onun ufak tefek bazı kusur ve hatalarını görmezden gelir. Ama eften-püften şeyler için kalpler kırdığımız, insanları üzdüğümüz, kavga ettiğimiz, kin ve nefret güdüğümüz günümüzde sevgiye ne kadar ihtiyacımız olduğu ortaya çıkıyor.

Sevgi, sevdiğimiz şeyin yaşaması, gelişmesi için duyduğumuz etkin ilgidir. Sevgi, iki nefsi (canı) birbirine bağlayan bir gönül bağıdır. İki varlık sevgi ile tek bir varlık, tek bir iradeye dönüşür. Evlilikler sevgiyle yoğruldukça geleceğin cihan imparatorluğu ortaya çıkar ecdadımız Osmanlı gibi…

Gelin hep birlikte kaynaşalım, muhabbet edelim. Kötülükleri bir kenara atalım. Güler yüzlü, tatlı dilli olalım. Kavgadan uzak duralım.

Sevgi, çorak topraklara düşen yağmur gibidir.

Sevgi, merhamettir.

Sevgi, bahardır, çiçektir.

Sevgi, başta insan olmak üzere taşı, toprağı ve doğayı sevmektir.

Sevmek her şeyin ilacıdır.

Her çözümün yegâne kaynağı sevgidir.

*

MEHMET GÖREN