Hey gidi günler hey!.. Neleri gördük, ne tür şeyler yaşadık!.. Söz konusu ” Saraycık yokuşu”, K. Maraş ile Göksun İlçesi arasında olan bir müthiş yokuştur.
Söz konusu yokuşa yüzlerce otobüs, kamyon, Jeep ve benzeri arabaları feda ettik. ” Saraycık Yokuşu” ve civarı yoğun kış günlerinde buzul hale geldiği, dik yokuş olduğu için orada hareket halinde olan arabaların tepe taklak yuvarlandığı, yüzlerce insanın canının telef olduğu müthiş bir yokuştur.
Bir kişi, sabah erkenden Afşin’dan hareket etmiş olsaydı, o gün, ancak akşama K. Maraş’a ulaşabilirdi. Şayet, her hangi bir kazaya uğramazsa, araba devrilip hayata veda etmez ise ulaşabilirdi!..
Ama, merhum Muhsin Yazıcıoğlu’nun uçağının o topraklarda kaldığı gibi bir kaza ile araba yokuş aşağı düşmez ise sağ salim K. Maraş’a veya Afşin’a tekrar geri dönebilirdi.
Uçağının kaza yapması sonucu şehadete ulaşan Muhsin beyin, olayı hakkında bir takım tartışmalı, tenkitli, ithamlı eleştiriler olsa da, konunun Feto cambazı ile ne kadar ilintisi, ne kadar bağı ve bağlantısının olduğu araştırılmaya muhtaçtır.
” Saraycık Yokuşu”nu altmış yıldan beri bilir ve tanırım. Orada kaza sonucu ölen, hakkın rahmetine kavuşan insanları da bilir veya duyarım.. Tamamının mekanı cennet olsun.
Böylesi riskli bir yokuşu bildiğim gibi, yarın 7 Kasım 2020 Cumartesi günü açılacak, milletin istifadesine sunulacak tünelleri, görkemli yolun muhteşemliğini de tanımış oldum.
Çünkü, 7 Kasım 2020 Cumartesi günü Devlet Başkanının teşrifi ile, mezkür yol ve tüneller milletin istifadesine açılacak, yüzlerce kazanın vuku bulduğu, yüzlerce insanımızın kör yola kurban olduğu yol, Türkiye’nin sayılır yollarından biri olarak hizmete açılacaktır.
Yani, gerek Muhsin Beyin uçağının kaza mahalli olan saha, gerekse yüzlerce insanımızın bir hiç uğruna o sarp yerlerde al kanlara bulanıp tepe taklak ölmesi kimsenin dikkatini çekmemekte, ama bu günkü hizmete açılacak yol, biir kısım dar görüşlü, sığ kafalı, cahil, inatçı, bağnaz kişilerin hedefi olmakta, ” ne gereği vardır” cahilce sözleri ile kabul edilmemektedir.
Bendeniz, 60 yıldır olan vukuatları, kazaları, ölenleri , sönen ucakları, dağılan yuvaları, evlerden göklere yükselen feryatları bilmekteyim. Günümüzde yapılan ihtişamlı tünelleri, yağ gibi gibi kayıp giden otoları tenkit edenler, acaba o günlerii biliyorlar mı?
Bilemezler, bilemezler!.. Çünkü, ayaklarına diken batmadı, yokuş yukarı çıkar iken arabaları al aşağı olmadı, yüzlerce insanın elsiz, kolsuz, ayaksız ve kafalarının paramça olmuş vaziyetlerini görmediler, gördülerse de, sadece, sırf muhalif olmaları sebebiyle, hizmet edenlere saldırmayı, hücum etmeyi itiyad haline getirmişlerdir.
Gözü kör olsun, cahilce particilik yapmanın!.. Bu millete çok şeylere mal olmuştur. Bunlar, kör inatları, cahilce maksatları uğruna askeri darbe bile istemişlerdir. ” Işıklar yanıyor” gevelemesiyle, geceleri askerin penceresini takip etmişlerdir.
Hasılı, ” Saraycık yokuşu”nu bilmek gerekir. Afşin, Elbistan, Göksun ve K. Maraş arası tünelleri, mükemmel otobandı görmek lazımdır. Afşin-K. Maraş arası yolculuk, bir gün akşama kadar sürüyordu. Oysa, şimdilerde, bir saat içerisinde insan varacağı menzile ulaşmakta, işini bitirir bitirmez aynı günün ikindi vaktinde evine ulaşabilmektedir.
Netice olarak;
Göksun-K. Maraş arasında yapılan görkemli tünellere kimin ismi verilirse verilsin, ister aşık Mahzuni, ister Hayati Vasfi Taşyürek, ister Abdurrahim Karakoç, ister Afşin’in müthiş alimleri olan Hacı Durdu efendinin adı, ister Elbistan alimi Atatürk’le müşerref olmuş Reşit Yinanç merhum olsun tamamı bu verilecek isme layık ve takdir toplayacak kimselerdir.
Merhum Muhsin beyin ismi geçmiş olsada, Afşin, Göksun bölgesi ile, bir ilintisi, bir işi bulunmamaktadır. Diğer taraftan, ölmüşün arkasından konuşmak adetlerimizde bulunmasada, Muhsin bey, merhum Türkeş’e yan çizmesiyle takdir alamamış bir kişidir.
Bendeniz, yapılan hizmetlerle övünç duyuyor, iftihar ediyorum. Böylesi hizmetleri kimler yapmış olursa olsun, takdir etmemek, alkışlamamak, nankörlüğün daniskası olacak, bağnazlık, cehalet, bir kör inadın kurbanı olunacaktır.Çünkü,
” Saraycık Yokuşu”‘nda can veren insanların epeysini duydum, tanıdım ve figanlarına şahit oldum. Kendi köyüm Afşin Karagöz köyünde bile bir hane, bu yolda can vermiş, yakın arkadaşım bile burada tozun toprağın içerisinde elsiz, kolsuz kalmıştır. Dolayısyal,
7 Kasım 2020 Cumartesi günün, K. Maraş’a teşrif edecek tüm devlet ricalini selamlar, hizmetlerinin makbul, hak katında rahmete vesile olmasını niyaz ederim.. Selam ve dua ile..
*
Şerafettin Özdemir
