Vefatının üzerinden bir yıl geçen muhterem babamızı rahmet ve özlemle anıyoruz.
Babamız diye söylemiyoruz; gerçekten müslümanca yaşama gayretinde olan biriydi. Ümmetin içinde bulunduğu hal ile yakından alakadardı. Darbecilere karşı tavrı netti. 12 Eylül anayasasına ret vermesi bunun isbatı idi. Milli Görüş davasına inanmış, vefatına kadar da sadakat göstermişti. Vazifesine meftundu. Mihrabın hakkını vermenin çabası içindeydi. Temizlik hususunda alabildiğine titizdi. Cami cemaati, halk ve esnafla adeta bütünleşmişti. Sevgili annemiz ve biz evlatlarına, damat ve gelinlerine ve dahi torunlarına karşı derin bir sevgi ve merhamet içindeydi. Onların Allah’ın razı olacağı bir hayat sürmelerini isterdi. İkazlarını usulünce yapardı.
Burada kısaca hayatından bahsetmek ve kimi hassasiyetlerine dikkat çekmek istiyorum.
Çocuk yaşlarında hıfzını merhum Hafız Ahmet Mert Hoca da tamamladı. Sonrasında yöremizin önde gelen hocalarından dini ilimler tahsil etti. Askerlik sonrası İmam Hatip olarak diyanet hizmetine başladı. Sırayla Afşin, Elbistan, Nizip ve Gaziantep merkezde vazifesine devam etti. Memuriyetten emekli olduktan sonra da bir müddet Avrupa’da Kur’an hizmetinde bulundu.
Cemaat ve halk tarafından çok sevildi. Sakalının renginden dolayı “Sarı Sakal Hoca” olarak tanındı.
Maaşının belli bir kısmını mutlaka Kur’an ve hayır hizmetlerinde kullanılmasına özen gösterdi.
Halkın arasında olmaya dikkat etti. Acı ve tatlı günlerinde hep yanlarında oldu. Hasta ve cenazelerini ihmal etmemeye çalıştı. Camide fark ettiği uzaktan gelen misafirlerle yakından ilgilendi. Kimilerini evinde ağırladı. Kimilerinin de imkanı dahilinde ihtiyaçlarını görmeye çalıştı.
Talebe hizmetlerinden geri durmadı. Evlatlarından da olmak üzere nice hafızlar yetiştirdi. Hafızlık talebelerinin yanında diğer talebelerin de barınma ve beslenme ihtiyaçlarını temin etti ya da vesile olmaya çalıştı.
İmamet görevi ve cami hizmetindeki titizliği üst düzeydeydi. Öyle ki; günlük giydiği çorabı cami içinde kullanmaz, camiye özel çorabını giyerdi. Caminin temizliği yanında kullandığı sarık ve cübbenin temizliğine de azami dikkat ederdi.
Abdest hassasiyeti örnek olacak nitelikteydi. Bütün mezheplerin abdesti bozan hallerini dikkate alırdı. Mesela kendisi Hanefi mezhebine göre abdestli iken eğer annemizin eli eline değmiş ise, namaz kıldırırken Şafi mezhebine mensup cemaat olabileceğini düşünerek, abdestini tazelerdi.
Çok ağır geçen hastalık döneminde hep sabretti, af diledi. Kur’an’la irtibatını hiç kesmedi. Yoğun bakım günlerinde yüksek dozlu ilaçlara rağmen hıfzına hakim olması, babamız için büyük bir lütuftu. Öyle ki vefatından birkaç gün önce “Elhamdülillah bu hatim de bitti” ifadesine şahit olmuştuk.
Namaz hassasiyeti de son anlarına kadar devam etti. O günlerde bizden teyemmüm için bir tuğla ve vakitleri takip için görebileceği bir de saat istemişti.
…
Ve 17.09.2019 tarihinde dünya sürgününü tamamlayarak ahirete irtihal etti.
Rabb’imiz cümle geçmişlerimize rahmet eylesin.
