Seni daim yâd edecek, şairlerin kalemi,

Ebediyen sevemedin, sevmedin bu alemi.

Zalimlerden nefret ettin, mazlumlarla bir oldun,

Alçakların nefretini, sevgi seliyle boğdun.

………..

İnanki sen mazlumlara, daima ışık idin,

Kahır yoktu kitabında, dirilişe rehberdin,

Alemlerin derdi ile, alem ile dertlendin.

Razı oldun her haline, hak rızasına erdin.

……..

Alemlerin rabbi senin, nur yağdırsın kabrine,

Komşu etsin sevgilinin, cennetteki evine.

O aleme rahmet olan, kaynağı merhametin,

Çok severdi Karakoç’um, izinde Muhammed’in.

…….

Haydan geldik hu ya doğru, gider daim yolumuz,

Âşıkların çeşmesinden, damla damla dolmuşuz.

Karşılasın melekleri, bizler razıyız ondan,

Kabul etsin huzuruna, razı olsun Yaradan.

……

Ali olsun hem makamı, o bir rahmet yolcusu,

Ebediyen unutulmaz, ebediyet yolcusu,

Rabbine kul olanların, olmaz ölüm korkusu.

Dert ederdi dertlerini, bir tutardı derdiyle,

İstiyordu kavuşmayı, kavuştu sevgiliye.

**

16.11.2021

Zihni ERTUĞRUL

Not: Onun anısına yazdığım bu şiirde akrostiş (şiirin baş harflerinde bir mesaj vardır) uygulanmıştır.

Allah rahmet eylesin mekanı cennet ruhu şad olsun inşallah.