Ey insanoğlu;
Unutma ki!
Şu dünyada olan biten,
Güzelliklerde, çirkinlikler de,
Kolaylıklar da, zorluklar da,
Ne varsa yaratılmış, bu âlemde var kılınmış,
Her şey insanoğlu (yani senin) içindir.
Sakın ha!
Unutma ki!…
“İçinde bulunduğun durum, seni gurur ve kibre götürmesin.
Bulunduğun makam ve mevki, seni insanları hakir görmeye sebep olmasın,
İlmin, seni herkesten üstün görmeye itmesin,
Malın mülkün, zulüm yapmana VESİLE olmasın.
“zenginliğine güvenme bir kıvılcım yeter.”
Güzelliğine güvenme;
“bir sivilce güzelliğini bitirir.”
Yine unutma ki!…
İçinde bulunduğun durum, seni üzmesin!
Sıkıntıların, rahatsızlıkların, eksikliklerin, imkansızlıklar içinde olman, seni isyana yöneltmesin.
“Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner”.
Ve şunu iyi bil ki:
Düşmez kalkmaz tek Allah’tır.
Bugün;
Sen bu güzel durumda isen, bil ki bu Allah’ın rahmetiyle hasıl olmuştur, sen hakkettin diye değil!
Yine sen bu gün; kötü bir durumda isen, bil ki bu Allah’ın senin için bir imtihanıdır. Eğer rıza gösterirsen bilesin ki, kurtuluşuna vesile olacaktır.
……,
Aç gözünü, başka şeyleri seyirle meşgul etme,
Kulağını aç ve dikkat kes,
Bak, sana bir ibretlik vakıa sunacağım.
Ağır ağır iyi oku ve anla!…
Rivayet edilir ki;
Bir gün,
Seyyid Abdülkadir Geylani hazretleri, Bağdat’ın eski sokaklarında, talebeleri ile birlikte yürürken, yolun kenarında sızmış, üstü başı perişan bir sarhoş yatmaktadır.
Binlerce talebesi olan, alim ve dahi Zahid Abdulkadir Geylani hazretlerinin önüne geçer,
Durdurur,
Ve ona;
Sarhoş kişi,
-Ey Abdülkadir! Allah Kadir midir, değil midir? diye sorar.
Hazreti Şeyh de gülümser ve “evet, Kadirdir” der.
Sarhoş ikinci kez;
-Ey Abdülkadir! Allah Kadir midir, değil midir? diye sorar.
Hazreti Şeyh yine gülümser ve “evet, Kadirdir” der.
Sarhoş Adam üçüncü kez sorar:
-Ey Abdülkadir! Allah Kadir midir, değil midir?
Hazreti Şeyh bu sefer ağlar, secdeye kapanır ve üç sefer: “Kadirdir, Kadirdir, Kadirdir!” der.
Sonra;
Talebelerine,
o sarhoşu götürüp, yıkamalarını ve o sarhoşa ikramda bulunmalarını emreder.
Bu değişik diyaloga şahit olan talebeler, hiçbir şey anlamaz,
Hayretler içerisinde!
Hazreti Şeyhe,
Sarhoşun, neyi sorduğunu, ve onun verdiği cevapları sorarlar.
Hazreti Şeyh de şöyle açıklar:
Birincide bana “Allah beni affetmeye Kadir midir, değil midir?” dedi,
ben de “Kadirdir ”dedim.
İkincide bana “Allah beni senin yerine koymaya Kadir midir?” dedi,
ben de “Kadirdir” dedim
Üçüncüde bana “Seni benim yerime koymaya Kadir midir?” dedi,
ben de korkumdan ağladım ve “Kadirdir Kadirdir Kadirdir!” dedim.
Ve secdeye kapanıp, Allah’a hidayet nimetini benden almasın ve âfiyetini üzerime daim kılsın diye dua ettim.
Ne anladın şimdi sen?
Bak” bir tarafta, hayatının her anını Allah’a kul olmak için,
alemlere RAHMET olarak gelen, Peygamber efendimiz sav in kutlu yoluna yolcu olmak için,
Bu yolda yürümek isteyenlere, İnsanlığa faydalı olmak için uğraşan bir Zahid,
Diğer taraftan, tam tersi yaşayan bir zat.
Lakin Zahid olan zatın, her haliyle, emeklerine rağmen,
Rabbinin rahmetine sığınması çok manidardır.
Sarhoşun dahi, Rabbimizin rahmetinden haberdar olduğunu anlayıp,
ona yapmamız gerekenin ise:
Aşağılık görmeden, kurtuluşu için dua etmemiz, gerekli yardımda bulunmamız gerekiyor.
Olur ya!
Belki bir gün, biz de ONUN duasına ihtiyaç duyabiliriz.
Esas mesele nedir bilir misiniz?
Ey insanoğlu!
Bugün, seni bu duruma getiren, yarın seni beğenmediğin kişinin konumuna getirmeye;
onu da senin konumuna getirmeye Kadirdir!”
Ey nefsim kendine gel!
Aklını başına al!
“Dünya her ne kadar oyun ve eğlenceden ibaretse de,
Ahiretin de tarlasıdır.”
“NE EKERSEN ONU BİÇERSİN,
NOHUT EKEN, BUĞDAY BİÇMEZ.
İyilik, güzellik, kulluk adına bütün yaptıklarımızın,
Mizanda;
Terazinin bir kefesine,
Tek bir gözümüzü de Terazinin diğer kefesine koyulsa,
“GÖZÜN OLDUĞU KEFE” ağır gelir ki!
Bunu da unutmamak gerekir.
Rabbimiz yâr ve yardımcımız olsun, Ayaklarımızı dosdoğru yolunda sabit kılsın,
“bizleri rahmetiyle yargılasın”
*
Zihni ERTUĞRUL
17.03.2021
